ANNEME MEKTUP
Kişi gurbet ele düştüğü zaman,
Hasretlik içinde kor anneciğim.
Sıla hayalinde gözleri duman,
Annesiz yaşamak zor anneciğim.
Uzat ellerini öpeyim ana,
Uzat ki öpeyim ben kana kana.
Hayırlı günlerde dua et bana,
Senden başka kimim var anneciğim.
Hayat bir makine zaman eriyor,
Rüzgâr gazelleri yere seriyor.
Her kuş yavrusuna kanat geriyor,
Sen de bana kanat ger anneciğim.
Toprak yarık yarık, rahmete susuz,
Gönüller uyanık, gözler uykusuz.
Ne yapsam olmuyor, yine huzursuz,
Susadım bir tas su ver anneciğim.
İnanmayın menekşeme sarıma,
Güneş ol, aydınlat karalarıma.
Doktor el sürmesin yaralarıma,
Şifalı ellerin sür anneciğim.
Cevat’ın gözleri ağlayan bulut,
İnsanı hayata bağlarmış umut.
Başımı dizine al beni uyut,
Dilin dua, yüzün nur anneciğim…
Cevat AKGÜN
